Assalamualaikum

teman-teman semuaaaa ! hari ini bersamaan dengan hari khamis, 10.5.2012 merupakan hari yang best sekali .

hehe aku tak tahu la kenape tapi hari nih aku asyik gelak jek . no moody-2 ek hari nih .

nak storey nih time agama tadi best sangat . aku memang suke agama sebab ustaz tuh baik, lawak sempoi jek .

die jarang bagi hw sebab die kate die tau kiteorang banyak hw. so die tak nak susahkan kiteorang . 

owhhh so sweeeetttttt n.n oke sambung cite . tadi kiteorang belajar pasal perpaduan sesama Islam . then ustaz cakap ustaz ade satu cite sedih nak storey dengan kiteorang la kan . pastuh sume da excited da nak denga . 

ustaz: ade 3 orang kawan baik nih dari Kelantan. dieorang kawan daripada kecik lagi. dieorang belajar dekat U yang sama .

then tetibe ustaz gelak . shahirah tanye la asal ustaz gelak ? ustaz diam jek kan. pstuh ketua kelas kiteorang pi tutup lampu. konon nak emo la kan sebab cite sedih. pastuh ustaz sambung .

satu hari nih waktu dieorang tengah study sama-2 salah sorang kawan nih cakap la "ape kate hujung minggu nih kite balik kampung ?" lagi 2 orang kawan tuh pon setuju la sebab dieorang nih da lame tak balik kampung . hari sabtu dieorang pegi la landasan kereta api untuk beli tiket. tiket dieorang tuh hari ahad (esoknye) pukul 8.30 malam . esoknye , untuk mengelakkan bende yang tak sepatutnye jadik, so dieorang pon betolak la awal. tepat pukul 7 malam dieorang pon sampai landasan kereta api tuh. pastuh salah sorang kawan nih cadang pegi solat maghrib dulu pastuh baru la pegi makan. kawan die yang lain pon setuju . lepas solat sama-2 macam yang dieorang rancang, dieorang pon pegi la makan . macam biase la kan kalau kawan-2 nih mesti ade jek bende nak diceritakan. dieorang bercerita sampai tak ingat dunia. sampai pukul 8.30 malam tuh dieorang masih duduk lagi dekat situ. then, salah sorang kawan nih terdengar bunyi kereta api. die pon menjerit la kate kereta api da sampai la. pastuh die teros amek beg and lari kejar kereta api tuh. die dapat masok kereta api tuh.sorang lagi pulak terkejut pastuh cakap dekat kawan die lagi sorang "nih duit kau baya dulu makanan nih. aku pegi kejar kereta api tuh" pastuh terus lari sambil bawak beg. die pon dapat masok kereta api tuh. tinggal la kawan yang lagi satu nih baya makanan tuh. da la lambat ade baki pulak tuh. nak kene tunggu lagi. bile da dapat baki die teros lari tapi tak sempat sebab kereta api da jalan da. die pon duduk la dekat bangku sambil termenung fikir macam mana die nak balik kampung. kawan die sume da pegi. time tuh ade la sorang pakcik datang . pakcik tuh pon cakap "sabar ye nak. pakcik nampak and pakcik faham ape yang anak rase. itu lah kawan time gembire senang dicari tapi kawan time suka duka susah nak dicari". lelaki tuh pon jawab la "tak pakcik. saya bukan sedih sebab kawan saya tinggalkan saya tapi saya terharu kawan saya sanggup berkorban demi saya". pakcik tuh pelik. die pon tanye la berkorban ape. lelaki tuh pon jawab "yang nak balik kampung sebenarnye saya je. dieorang tuh cume nak temankan saya jek. yang pelik nye die bawak beg saya masuk kereta api tuh dengan dieorang sekali masuk. lagipun saya sorang jek yang ade tiket".

BHAHAHAHA :D semua gelak macam ape seyh. ingatkan cite sedih betol. padahal tak sedih langsong. ape la ustaz nih. merepek jek. patutla time nak cite tuh die gelak. poooodaaaaa ! pastuh shahirah tanye la ustaz cite tuh real ke ? ustaz jawab "ceritu tuh hanyalah rekaan semata-mata" perghhhhh ... nyirap beb kiteorang.

ustaz kate "awak nak tau kenape saya gelak tadi? sebab saya tengok awak semua serius jek bile saye cakap saya nak cite. daripada yang kuat gelak terus serius muke" hamek kau ! terase shahirah ! hikhik ^^ 

note untuk ustaz : lepas nih kalau ustaz nak cite ape-2 lagi kiteorang tak nak denga. buekkk :p haha jk.